همه مه پاش های ریز نیازی به کار دستی ندارند. در واقع حالت عملکرد دستگاه مه پاش ریز را می توان با توجه به طراحی و عملکرد خاص به انواع مختلفی از جمله کنترل اتوماتیک و کنترل دستی تقسیم کرد.
حالت کنترل خودکار: مجموعه ای از سنسورها و سیستم های کنترل معمولاً در کنترل خودکار یکپارچه می شوند مه پاش خوب . هنگامی که شرایط خاصی (مانند دما، رطوبت، غلظت دود و غیره) برای رسیدن به آستانه از پیش تعیین شده تشخیص داده شود، سیستم به طور خودکار اسپری را برای پاشش مه ریز شروع می کند تا به هدف خنک سازی، مرطوب کردن، حذف گرد و غبار یا اطفاء حریق دست یابد. . این روش عملیاتی نیازی به مداخله دستی ندارد و می تواند به سرعت به تغییرات محیطی پاسخ دهد و کارایی و ایمنی را بهبود بخشد.
حالت کنترل دستی: سمپاش غبار ریز با کنترل دستی برای شروع و توقف اسپری نیاز به عملیات دستی دارد. کاربر می تواند سوئیچ اسپری و میزان پاشش را از طریق دکمه ها، سوئیچ ها، کنترل از راه دور و سایر دستگاه ها کنترل کند. اگرچه این حالت عملیاتی نیازمند مشارکت دستی است، اما انعطاف پذیری و کنترل پذیری بالاتری دارد و برای صحنه هایی که نیاز به کنترل دقیق زمان و میزان پاشش دارند، مناسب است.
علاوه بر این، برخی از مه پاش های ریز نیز وجود دارد که کنترل خودکار و کنترل دستی را ترکیب می کند و کاربران می توانند حالت های عملکرد مناسب را با توجه به نیازهای واقعی انتخاب کنند. به عنوان مثال، در سیستم های حفاظت آتش مه آب ریز فشار بالا، سه حالت کنترل وجود دارد: کنترل خودکار، کنترل دستی و عملیات اضطراری. در شرایط عادی، سیستم می تواند به سرعت به آتش پاسخ دهد و از طریق کنترل خودکار شروع به خاموش کردن اسپری کند. در شرایط خاص، در صورت عدم موفقیت کنترل خودکار یا نیاز به مداخله دستی، می توان سمپاشی را از طریق کنترل دستی یا عملیات اضطراری شروع کرد.